สงสารชาวบ้านผู้บริสุทธิ์

........เมื่อวาน(25ก.ค.50)ไปทำงานในวิชาเรียน รศ.ดร.อรจรีย์ กับผศ.ดร.ฐาปนียื ที่โรงเรียนบางลี่วิทยา สุพรรณบุรี พอข้ามทางรถไฟแวะซื้อของกินข้างทางกะว่าจะเอาไปฝากพรรคพวกที่กำลังรออยู่ ระหว่างเลือกซื้อบางอย่างไม่รู้จักต้องถามแม่ค้า ส่วนที่เคยรู้จักก็เรียกเป็นชื่อเดิม "แห้ว" แม่ค้าบอกอย่าเรียกอย่างนั้น เพราะท่านทักษิณ ได้ให้ชื่อใหม่ตั้งแต่สมัยเป็นนายกรัฐมนตรี ทำให้ขายดิบขายดีตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา จากนั้นก็สรรเสริญท่านทักษิณเป็นการใหญ่นัยว่าไม่มีนายกของไทยคนไหนที่ดีเลิศเท่ากับทักษิณอีกแล้ว ทำงานได้ว่องไวรวดเร็วสามารถนำประเทศชาติเจริญรุ่งเรืองไปได้อย่างมากซึ่งไม่เคยมีใครทำได้เช่นนี้มาก่อน ในขณะเดียวกันพี่แกก็ด่ารัฐบาลปัจจุบันว่าดีแต่คอยจับผิดทักษิณหาว่ารวยผิดปกติรวยมากเกิน "เขานะรวยมาก่อนมาเป็นนายกรัฐมนตรี รวยจากโทรศัพท์ไม่เท่าไรทำไม่คณะกรรมจึงไม่รู้เรื่องกันเลย สงสารทักษิณจริงๆ (น้ำตาซึมเล็กน้อย)....ความดีของทักษิณพรั่งพรูออกมารับฟังแทบไม่ทัน พอมีจังหวะจึงป้อนคำถามถึงท่านบรรหาร พี่แกตอบแบบไม่ลังเลว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง เป็นขวัญใจของคนสุพรรณอยู่แล้ว แต่ก็ทำงานได้ดีในระดับจังหวัดสุพรรณเท่านั้นทำระดับกว้าง ๆ ไม่ดี สู้ทักษิณไม่ได้ แถมเวลานี้ท่านบรรหารก็ยังจะไปรวมกับพวกประชาธิปัตย์อีกทั้ง ๆ ที่เขาเคยด่าบรรพบุรุษตัวเองมาอย่างเสียหายยับยังไม่จำอีก แต่ถึงอย่างไงก็จะเลือกบรรหารอยู่ดี คุยออกรสมากท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง ฟังมานานแล้วต้องป้อนคำถามเด็ดๆ เพราะอยากรู้จริงๆ ว่าชาวบ้านคิดอย่างไรกับสถาบันพระมหากษัตริย์ "แล้วพี่รักในหลวงของเราไม๊" เท่านั้นแหละทุกอย่างออกรสชาดยิ่งกว่าเดิมอีก คราวนี้น้ำตาไม่เพียงแต่ซึมเท่านั้น แต่แกร้องไห้จริง ๆ พรางพูดไปยกมือไหว้ท่วมหัว เช้ดน้ำตาด้วยผ้าชายหมวกที่ใช้กันแดดกันหน้า "ในหลวงองค์นี้ฉันรักที่สุดในชีวิต ฉันเคารพบูชามากที่สุดบ้านฉันเต็มไปด้วยรูปในหลวงทั้งนั้น โดยเฉพาะเหนือประตูห้องนอนมีไว้เดินลอดเข้า-ออกก่อนนอน".........พอได้จังหวะก็ถามต่อว่า ถ้ามีใครคิดมิดีมิร้ายกับในหลวงพี่จะทำอย่างไร?? ..ร้องอีก...ถ้ามีใครมาคิดร้ายคิดอะไรไม่ดีกับในหลวงฉันนี่แหละจะสู้กับมันเอง ฉันยอมตายเพื่อท่านได้จริง ๆ ไม่ว่าหน้าไหนทั้งนั้นฉันจะสู้ให้ดู พวกเราอย่าลืมนะว่าแผ่นดินนี้ร่มเย็นได้ก็เพราะในหลวงองค์นี้ทั้งนั้น แม้ว่าฉันจะจนฉันก็ตอบแทนและปกป้องท่านอย่างเต็มที่ ฉันรักของฉันอย่างนี้แหละ.......พอประมาณได้จากอารมณ์และอาการของแม่ค้าคนนั้นว่าเขารักใครมากที่สุดแล้วก็รักแบบรักจริง ๆ และรักในระดับใด ระหว่างนั้นผมต้องใช้เวลาคุยเป็นเพื่อนเพื่อให้แกคลายอารมณ์สักประมาณสิบกว่านาทีเห็นจะได้พอทุกอย่างดูว่าปกติดีจึงขึ้นรถมุ่งสู่เป้าหมาย ขณะขับรถจากแม่ค้าคนนี้ไปก็คิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าเขารู้ความจริงทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับประเทศไทยเราในเวลานี้ รวมถึงผู้คิดมิดีมิร้ายที่ว่านั้นด้วย อารมณ์ของแกคงปั่นป่วนยิ่งกว่านี้อีกหลายเท่าตัว ขอให้รักษาสุขภาพให้ดีให้มีพลานามัยแข็งแรงและจิตใจที่เข้มแข็งเอาไว้ปกป้องในหลวงของเราให้ท่านทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน นะพี่.....