คนสื่อเสนอแนวคิด"คณิตศาสตร์"

........ผู้เขียนเชื่อว่าหลายคนในวัยเด็กเมื่อได้ยินคำว่า "คณิตศาสตร์" หรือ วิชาเลข จะรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่น่ากลัวและท้อแท้ไม่อยากไปโรงเรียน หลายคนจะนึกถึงภาพครูผู้สอนวิชาเลขที่ในมือถือไม้เรียวพูดเสียงดังอย่างเอาจริงเอาจัง บางครั้งถ้าทำการบ้านผิดหรือไม่สามารถตอบคำถามจากโจทย์ที่ครุถามในชั้นเรียนได้ก็จะถูกตำหนิและบางครั้งถึงขั้นลงโทษด้วยไม้เรียวด้วยซ้ำไป นึกถึงบรรยากาศอย่างนั้นมันไม่สนุกเลย จนถึงวันนี้พอวิเคราะห์ได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุสำคัญบางประการที่ทำให้เกิดบรรยากาศเช่นนั้นได้??? ต่อไปนี้เป็นข้อสังเกตและวิเคราะห์ปัญหาจากผู้ที่เคยเป็นเด็กนักเรียนที่เรียนคณิตศาสตร์อ่อนปวกเปียกที่สุดคนหนึ่ง
........ความเข้าใจใน "เนื้อหา" และ "วิธีการสอน" เป็นปัญหาสำคัญอย่างยิ่งกับครูผู้สอนทุกระดับการศึกษา นับตั้งแต่อนุบาลจนถึงปริญญาเอกในมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์มักมีปัญหามากในระดับการศึกษาภาคบังคับ เนื่องจากผู้เรียนยังเป็นเด็กสมองยังไม่สามารถที่จะคิดในสิ่งที่เป็นนามธรรมได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว ซึ่งต่างจากครูผู้สอนที่มีประสบการณ์ชีวิตมากมายสามารถคิดจินตนาการเชื่อมโยงกฎเกณฑ์หรือสิ่งที่เป็นนามธรรมได้มากกว่า
........คณิตศาสตร์คืออะไร??? ตัวตนแท้ ๆ ของคณิตศาสตร์คือ "จำนวน" (แต่คนโดยทั่วไปเข้าใจว่าคณิตศาตร์คือตัวเลข) ซึ่งโดยธรรมชาติ "จำนวน"มีลักษณะเป็นนามธรรมไม่มีตัวตนให้สัมผัสได้โดยตรง แต่จำนวนจะสามารถแฝงอยู่กับคุณลักษณะหรือคุณสมบัติของสิ่งของหรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ แต่หากสิ่งของนั้น ๆ มีจำนวนมากและมีลักษณะแตกต่างกันก็จะทำให้ยุ่งยากในการคิดและจดจำ ภายหลังจึงได้มีผู้สร้างสัญลักษณ์ของจำนวนเป็น"ตัวลข"เพื่อให้สะดวกและง่ายต่อการคิดคำนวณอย่างซับซ็อนได้อย่างเป็นรูปธรรม ดังนั้นตัวเลขจึงเป็นเพียงสัญลักษณ์ของจำนวนซึ่งเป็นตัวตนของคณิตศาสตร์อย่างแท้จริง
........วิถีของ "จำนวน" เป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมีเหตุผลแน่นอนตายตัวและตรงไปตรงมา วิถีของจำนวนมี 2 วิถี คือ การเพิ่ม อันได้แก่ การบวก การคูณ การยกกำลัง และการลด อันได้แก่ การลบ การหาร การถอดรูท ซึ่งแต่ละวิถีมีแนวทางในการคิดคำนวณอย่างเป็นระบบไม่มีที่สิ้นสุดตั้งแต่ระดับง่าย ๆ พื้น ๆ จนถึงขั้นสลับซับซ้อนที่ยากจะเข้าใจได้ ด้วยเหตุนี้กระมังที่ครูผู้สอนคณิตศาสตร์จำเป็นต้องศึกษาวิเคราะห์ถึงตัวตนหรือเนื้อหาสาระของคณิตศาสตร์ รวมถึงองค์ประกอบในการถ่ายทอดวิถีของจำนวนให้เหมาะสมกับเด็กแต่ละวัย ที่แน่ ๆ คือท่านควรใช้ "สื่อ"เป็นพาหะสำคัญในการสอนให้เป็นรูปธรรมอย่างแยบยล.