ไฟฉายกับมีดพร้า

........วันนี้ (10 กันยายน 2550) เป็นวิทยากรให้การอบรมครู "การออกแบบและสร้างสื่อการเรียนการสอนสำหรับครูปฐม" ที่จริงหลักสูตรนี้ต้องใช้เวลาถึง4-5วัน แต่บังเอิญผู้จัดมีเวลาให้เพียง 2 วัน เลยต้องรวบรัดตัดตอนเพื่อให้การอบรมบรรลุวัตถุประสงค์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในขณะที่สอนก็จะแทรกความรู้และความรู้สึกเพื่อนให้ข้อคิดกับผู้เข้ารับการฝึกอบรมตลอดเวลา
........อุปกรณ์ที่จำเป็นในการเดินทางในโลกมืดได้แก่ ไฟฉายและมีดพร้า ไฟฉายใช้ในการสาดแสงส่องทางให้มองเห็นทางเดิน ส่วนมีดพร้าใช้เพื่อการแผ้วถางทางเดินให้ลุโล่งปราศจากอุปสรรคขวากหนามใดใด หากขาดอุปกรณ์อย่างใดอย่างหนึ่งไปการเดินทางในโลกมืดจะเป็นไปอย่างทุลักทุเล
........ไฟฉายกับมีดพร้าเป็นอุปมาอุปมัยในธรรมชาติการเรียนรู้ของมนุษย์ การเรียนรู้ใดๆที่เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้โดยสมบูรณ์นั้นย่อมประกอบด้วย2ภาคส่วนได้แก่ การเรียนรู้ภาคทฤษฎี กับ การเรียนรู้ภาคปฏิบัติ ภาคทฤษฎีเปรียบเสมือนไฟฉายที่สาดแสงส่องทางให้เรารู้ว่าควรเลือกสิ่งใดสถานการณ์ใดในการปฏิบัติงานหรือการดำเนินชีวิต ส่วนภาคปฏิบัติเปรียบเสมือนมีดพร้าที่ใช้ในการลงมือทำงานตามหลักการหรือทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง บุคคลใดที่มีการเรียนรู้ทั้งสองภาคส่วนนี้อยู่ในตนเองจะช่วยให้การแก้ปัญหาในการดำเนินชีวิตหรือประกอบวิชาชีพได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในทางตรงกันข้ามการเรียนรู้เพียงด้านใดด้านหนึ่ง เช่น การเรียนรู้เชิงทฤษฎีที่ขาดการเชื่อมโยงกับกระบวนการปฏิบัติหรือผลผลิตอาจก่อให้เกิดปัญหาอันเกิดจากความไม่สัมพันธ์ของทฤษฎีกับปัจจัยอื่นๆในภาคปฏิบัติ ในทำนองเดียวกันการเรียนรู้ในเชิงปฏิบัติที่ขาดพื้นฐานความรู้หรือทฤษฎีเกี่ยวกับงาน นั้นๆ อาจก่อให้เกิดปัญหา ทำให้เสียเวลาในการลองผิดลองถูก ขาดทางเลือกหลากหลายที่สาดส่องทิศทางด้วยทฤษฎี
........ด้วยเหตุนี้การดำเนินชีวิตหรือการเรียนรู้ที่สมบูรณ์จึงควรประกอบด้วยไฟฉายอันเปรียบเสมือนการเรียนรู้ภาคทฤษฎี และมีดพร้าซึ่งเปรียบเสมือนการเรียนรู้ภาคปฏิบัติ นั่นเอง